Konsultacje publiczne projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo energetyczne raz niektórych innych ustaw (UD36)

W ramach konsultacji publicznych uwagi do projektu ustawy zgłosiły 24 podmioty, natomiast w ramach opiniowania uwagi do projektu ustawy zgłosiło 9 podmiotów.

Najważniejsze uwagi otrzymane w ramach opiniowania i konsultacji publicznych projektu ustawy:

Projekt ustawy zmieniającej Prawo energetyczne uwzględnił zgłoszone uwagi dotyczące definicji wodoru niskoemisyjnego, ustalając próg redukcji emisji na 70% zamiast pierwotnych 73,4%. Zmiana wynika z najnowszego brzmienia Krajowego Planu Odbudowy oraz konieczności dostosowania do prawa europejskiego (Dyrektywa 2024/1788). Doprecyzowano, że redukcja emisji dotyczy gazów cieplarnianych i dodano odwołanie do metodyki Komisji Europejskiej. Proponowane rozróżnienie wodoru na trzy rodzaje (niskoemisyjny, odnawialny, odnawialny pochodzenia niebiologicznego) jest zgodne z Polską Strategią Wodorową i regulacjami europejskimi.

W odpowiedzi na zgłoszone uwagi, projektodawca podzielił definicję magazynowania energii elektrycznej na trzy rodzaje:

1. magazynowanie energii elektrycznej
2. przetworzenie energii elektrycznej pobranej z sieci lub wytworzonej przez jednostkę wytwórczą do innej postaci energii (np. paliwa), jej przechowanie i późniejsze użycie,
3. przetworzenie energii elektrycznej z systemu nieprzyłączonego do sieci, jej przechowanie i późniejsze użycie.

Zmiana miała na celu ułatwienie zrozumienia art. 3 pkt 59a ustawy Prawo energetyczne. Doprecyzowano wymogi dotyczące przechowywania i wykorzystania energii, co usunęło problemy interpretacyjne oraz rozszerzono możliwości magazynowania na inne paliwa niż wodór.

Projektodawca, uwzględniając zgłoszone uwagi, dokonał zmian w definicjach sieci przesyłowych i dystrybucyjnych wodorowych. Główne różnice między tymi sieciami opierają się teraz na rodzaju odpowiedzialnego operatora systemu. Dodatkowo, zgodnie z Dyrektywą 2024/1788, wprowadzono cechy takie jak bezpośrednie połączenie z instalacją magazynowania wodoru oraz miejsce docelowe transportu wodoru.

Wyłączono geograficznie ograniczone sieci wodorowe i rurociągi przeznaczone do bezpośredniego transportu wodoru z definicji sieci przesyłowych i dystrybucyjnych, co eliminuje problemy interpretacyjne. Zmiany te również usunęły zbyt ogólne sformułowania pochodzące z Dyrektywy 2024/1788.

Projektodawca, po analizie uwag, wprowadził zmiany w przepisach o wyznaczaniu operatorów. Najważniejszą zmianą było usunięcie pojęcia operatora systemu połączonego gazowo-wodorowego. Doprecyzowano, że wyznaczenie operatora systemu przesyłowego wodorowego nie wyklucza wyznaczenia operatora systemu połączonego wodorowego, jeśli ten nie prowadzi działalności przesyłowej.

Zgodnie z ustawą Prawo energetyczne, w każdym sektorze powinien być tylko jeden operator systemu przesyłowego. Wskazano też przypadki, w których Prezes URE może zmienić warunki wyznaczenia oraz fakultatywne przesłanki cofnięcia wyznaczenia. Zmiany uwzględniają też ochronę danych osobowych.

Dodatkowo, przepis o wyznaczeniu operatora systemu przesyłowego gazowego jako operatora systemu przesyłowego wodorowego przeniesiono do przepisów epizodycznych, co ma przyspieszyć rozwój polskiej gospodarki wodorowej. Operator będzie mógł członkować w ENNOH i sporządzać plany rozwoju, wspierając tym samym rozwój sektora wodorowego.

W wyniku zgłoszonych uwag, Projektodawca postanowił wyłączyć z obowiązku koncesyjnego wytwarzanie energii elektrycznej z wodoru odnawialnego oraz wodoru pochodzenia niebiologicznego, obok już istniejącego wyłączenia dla wodoru niskoemisyjnego. Zmieniono także próg rocznego obrotu wodorem, powyżej którego wymagana będzie koncesja, z 1 000 000 euro na 10 000 000 euro. Dodatkowo, zwiększono maksymalną pojemność małych instalacji magazynowych wodoru z 55 000 Nm³ do 85 000 Nm³, co również wyłącza je z obowiązku koncesyjnego, pod warunkiem lokalnego magazynowania. Rozszerzono także katalog wyłączeń dotyczących obrotu wodorem na giełdach towarowych oraz na rynku regulowanym, jeśli obrót jest realizowany przez giełdową izbę rozrachunkową lub Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.

Źródło: RCL.