• Zastosowanie
  • Transport
  • Produkcja
  • Przesył magazynowanie
  • Doliny wodorowe
  • Wodorowa edukacja

    Polska ma ambicje, aby stać się jednym z wiodących światowych producentów „zielonego” wodoru, oraz jednym z wiodących światowych dostawców technologii wodorowych.

    Czy jest to możliwe? Bez wątpienia tak. Aby tego dokonać, trzeba rozpocząć od podstaw - mowa o edukacji.

    Uprośćmy to. Dlaczego wodór? Dlaczego „zielony”? Wodór, dlatego, że z jego spalanie nie powoduje degradacji środowiska. Zielony czy czasem nazywany niebieskim (ang. Low-Carbon Hydrogen, green or blue hydrogen) powstaje dzięki odnawialnym źródłom energii. Jest jednym z najdoskonalszych sposobów gromadzenia energii i przesyłania na duże odległości. Wodór może być używany w transporcie, energetyce, ciepłownictwie, oraz w przemyśle.

    Technologia zielonego wodoru jest jedną z niewielu alternatyw, dla paliw kopalnych i jako jedno z niewielu możliwych do zastosowania rozwiązań, może poradzić sobie z problemem degradacji środowiska naturalnego.

    14 października 2021 w Warszawie Podpisano porozumienie wodorowe. List intencyjny rozumiany, jako - jak czytamy w porozumieniu: „…wyraz woli administracji publicznej – rządowej i samorządowej, środowiska przedsiębiorców i nauki oraz jednostek otoczenia biznesu w zakresie podjęcia współpracy na rzecz budowy i rozwoju gospodarki wodorowej w Polsce.”

    zarowka

    „Wodór produkowany w technologiach niskoemisyjnych odegra istotną rolę w dążeniu do neutralności klimatycznej, obniżeniu emisyjności gospodarki i w zwiększaniu konkurencyjności polskich przedsiębiorców. W trakcie postępującego procesu budowy gospodarki wodorowej nastąpi wzrost znaczenia, powszechność́ zastosowania oraz obniżenie kosztów technologii wodorowych.”

    Jakie znaczenie będzie miała wiedza dla budowy gospodarki wodorowej?

    Kiedy budowany jest „nowy" sektor gospodarki to koniecznym jest przygotowanie odpowiednich zasobów edukacyjnych do tego, aby umożliwić nabywanie wiedzy dla nowo tworzonych zawodów, specjalizacji, kompetencji. Nowi specjaliści nie pojawią się z dnia na dzień. Ich wiedza nie będzie kiełkowała sama z siebie. Koniecznym stworzenie systemu transferu wiedzy specjalistycznej oraz odpowiednie jej usystematyzowanie wraz z systemem ewaluacji i certyfikacji. We wspomnianym porozumieniu czytamy dalej, że wyspecjalizowana kadra mająca wiedzę z zakresu technologii wodorowych wejdzie na rynek około roku 2027 a w międzyczasie od roku 2022 budowane będą kadry dla gospodarki wodorowej. Opracowywane będą kwalifikacje rynkowe czy wzorcowe efekty uczenia się, standardy dla dla programów studiów podyplomowych, oraz kursów dokształcających, powstaną nowe i zmodyfikowane kierunki studiów - wszystko to dla przyszłej, realnej wizji zbudowania gospodarki wodorowej. W 2025 Powstaną regionalne centra edukacyjne oraz informacyjne. Wszystko w celu upowszechnienia technologii wodorowych i zmniejszenia kosztu produkcji zielonego wodoru, gdyż co podkreślają wszyscy eksperci „wodór lubi wielkość”. Nie bylibyśmy w stanie osiągnąć zadowalających efektów jeśli działania byłyby prowadzone w zbyt małej skali.

    Zainteresowanie technologią wodorową i ogniwami paliwowymi rośnie, ale nadal brakuje ogólnej świadomości na temat wodoru, jako alternatywy energetycznej. Potrzebne są kompleksowe rozwiązania do edukacji pracowników branży związanych z technologiami wodorowymi oraz szeroko rozumianych odbiorców docelowych na temat długoterminowych korzyści i krótkoterminowych realiów wodoru, sposobów produkcji oraz systemów ogniw paliwowych i związanej z nimi infrastruktury.

    Kluczowe jest zaangażowanie w edukację społeczeństwa, jak również grup docelowych, które odgrywają kluczową rolę w rozwoju gospodarki wodorowej - nauczycieli i studentów, przedstawicieli władz lokalnych i szczebla krajowego, organów państwowych zajmujących się bezpieczeństwem i regulacjami prawnymi oraz potencjalnych, komercyjnych użytkowników końcowych - w zakresie technologii wodorowych i ogniw paliwowych oraz szeroko rozumianej technologii wodorowej.

    Redakcja